Sanosvit Calcium 114 mg/ 5 mg, syrop, smak bananowy, 150 ml

Sanosvit Calcium to lek w postaci syropu o smaku bananowym przeznaczony do stosowania u dzieci od 1 roku życia oraz u młodzieży i dorosłych. Syrop zawiera dwie substancje czynne: wapnia glukonolaktobionian i wapnia laktobionian, będące źródłem wapnia. Jest to składnik mineralny niezbędnym do utrzymania równowagi wodnoelektrolitowej organizmu oraz prawidłowego funkcjonowania wielu mechanizmów regulacyjnych. Wapń stanowi ważny składnik tkanki kostnej, umożliwia prawidłowe przewodnictwo nerwowe oraz kurczliwość mięśni. Jednocześnie jest wymagany w procesie prawidłowego krzepnięcia krwi. Wapń działa również przeciwwysiękowo, przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie dzięki swoim właściwościom prowadzącym do zmniejszania przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych.

Zawarte w leku Sanosvit Calcium organiczne związki wapnia są łatwo przyswajalne przez organizm. Podanie syropu pozwala na uzupełnienie niedoborów wapnia w organizmie oraz pozwala na zmniejszenie obrzęków i odczynów alergicznych.

• Profilaktyka i uzupełnianie niedoboru wapnia w organizmie, w tym w okresie ciąży luk laktacji, w leczeniu osteoporozy.
• Wspomagająco w leczeniu objawów alergii.

5 ml syropu zawiera:

• substancje czynne: wapnia glukonolaktobionian 1442,5 mg i wapnia laktobionian 313,6 mg., co odpowiada 114 mg jonów wapnia,
• pozostałe składniki: sacharoza, kwas propionowy, sodu benzoesan, kwas solny stężony (do ustalania pH), aromat bananowy, woda oczyszczona.

Uzupełnienie niedoborów wapnia w organizmie.

• Dzieci od 1 roku do 6 lat: 5 ml syropu 2 do 3 razy na dobę.
• Dzieci od 6 do 12 lat: 10 ml syropu 2 do 3 razy na dobę.
• Młodzież i dorośli: 15 ml syropu 2 do 3 razy na dobę.
• Syrop należy podawać doustnie w postaci nierozcieńczonej.

• Uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
• Choroby i/lub schorzenia prowadzące do hiperkalcemii i/lub hiperkalciurii.
• Kamica nerkowa.
• Galaktozemia lub cukrzyca.

• Przechowywać w oryginalnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu, w temperaturze poniżej 25°C.
• Nie zamrażać.
• Po otwarciu butelki, leku nie przechowywać dłużej niż 3 miesiące.

• Sanosvit Calcium jak każdy inny lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
• Działania niepożądane mogą wystąpić, kiedy spożycie wapnia przekracza 2000-2500 mg/dobę, przy długotrwałym stosowaniu lub u pacjentów z niewydolnością nerek.
• U pacjentów z niewydolnością nerek podawanie doustnie dużych dawek wapnia prowadzi do hiperkalcemii, której objawami są brak łaknienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, osłabienie mięśni, wielomocz, uszkodzenie nerek.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• hiperkalcemia i hiperkalciuria.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• zaparcia, niestrawność, wzdęcia, nudności, ból brzucha i biegunka.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zespół mleczno-alkaliczny objawiający się częstym parciem na mocz, bólem głowy, utratą apetytu, nudnościami lub wymiotami, nietypowym uczuciem znużenia lub osłabienia, zwiększonymi ilościami wapnia w surowicy krwi i niewydolnością nerek),
• świąd, wysypka i pokrzywka.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Tiazydowe leki moczopędne zmniejszają wydalanie wapnia w moczu (z powodu ryzyka wystąpienia hiperkalcemii w przypadku jednoczesnego stosowania tiazydowych leków moczopędnych należy regularnie kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi).
• Lek może zaburzać wchłanianie stosowanych jednocześnie tetracyklin (tetracykliny należy przyjmować co najmniej 2 godziny przed lub 4-6 godzin po przyjęciu związków wapnia).
• Duże dawki leku i witaminy D mogą osłabiać działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy.
• Witamina D, glikokortykosteroidy, parathormon, moczopędne leki tiazydowe i kwas cytrynowy zwiększają wchłanianie soli wapnia, natomiast kalcytonina, nadmiar lipidów oraz fosforany zmniejszają wchłanianie soli wapnia.
• Sole wapnia mogą zmniejszać wchłanianie żelaza, cynku i ranelinianu strontu (wymagana jest przynajmniej 2-godzinna przerwa między podaniem tych leków i soli wapnia).
• Duże dawki soli wapnia podawane równocześnie z glikozydami nasercowymi (pochodne digoksyny i strofantyny) nasilają ich działanie i mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca.
• Lek nasila działanie sulfonamidów.
• W przypadku jednoczesnego stosowania bisfosfonianów należy je podawać co najmniej 1 godzinę przed przyjęciem związków wapnia, ponieważ wchłanianie bisfosfonianów może ulec zmniejszeniu.
• Lek może zmniejszać skuteczność działania lewotyroksyny poprzez zmniejszenie jej wchłaniania (należy zachować co najmniej 4-godzinną przerwę podczas stosowania związków wapnia i lewotyroksyny).
• Wchłanianie antybiotyków chinolonowych może być zmniejszone przy jednoczesnym ich stosowaniu z wapniem (antybiotyki chinolonowe należy przyjmować 2 godziny przed lub 6 godzin po przyjęciu związków wapnia).

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

• Zasadowy odczyn pokarmu, fityniany (np. produkty zbożowe), szczawiany (np. szpinak, rabarbar) i fosforany (np. mleko i jego przetwory) zmniejszają wchłanianie zwrotne wapnia.
• Kwaśny odczyn pokarmu zwiększa wchłanianie soli wapnia.

• Rozpoczęcie stosowania leku należy omówić z lekarzem w szczególności gdy pacjent:
  • przyjmuje glikozydy naparstnicy, epinefrynę, tetracykliny lub diuretyki tiazydowe,
  • choruje na niewydolność nerek, choroby serca, sarkoidozę, kamicę nerkową szczawianowo-wapniową, dnę moczanową,
  • ma stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów.
• Podczas długotrwałego leczenia preparatami wapnia, stosowania wysokich dawek leku, a zwłaszcza podczas jednoczesnego przyjmowania witaminy D i/ub leków lub pokarmów zawierających wapń (np. mleko) należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi oraz czynność nerek.
• Pacjenci z kamicą nerkową powinni podczas leczenia pić dużo płynów.
• U pacjentów z łagodną hiperkalciurią, niewydolnością nerek lub kamicą nerkową należy oznaczać stężenie wapnia w surowicy krwi oraz wydalanie wapnia z moczem.
• Lek zawiera:
  • sacharozę co należy uwzględnić u pacjentów ze stwierdzoną wcześniej nietolerancją niektórych cukrów,
  • 6 mg sodu benzoesanu w każdych 5 ml syropu.

Ciąża i karmienie piersią

• Lek może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią.
• U kobiet w ciąży należy unikać przedawkowania wapnia.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lek nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Orifarm Healthcare A/S
Energivej 15
5260 Odense S Dania

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.