Metafen Dexketoprofen 25 mg, 20 tabletek powlekanych

Metafen^® Dexketoprofen to lek przeciwbólowy, przeciwzapalny i przeciwgorączkowy. Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg deksketoprofenu zaliczanego do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Kiedy stosować tabletki na ból z dekketoprofenem 25 mg Metafen^®?

Tabletki przeciwbólowe Metafen^® Dexketoprofen 25 mg wskazane są w objawowym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego u osób dorosłych. Przynoszą ulgę bólu mięśni, bolesnym miesiączkowaniu jak i w bólu zębów. Badania kliniczne przeprowadzone na kilku modelach bólu wykazały skuteczne działanie przeciwbólowe deksketoprofenu. W niektórych badaniach początek działania przeciwbólowego uzyskiwano po 30 minutach od podania leku. Działanie przeciwbólowe utrzymuje się przez 4 do 6 godzin.

Opakowanie zawiera 20 tabletek powlekanych z deksketoprofenu do stosowania wyłącznie u osób powyżej 18 roku życia.

Bóle o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, w tym:

• ból mięśni,
• ból zębów,
• bolesne miesiączkowanie.

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: deksketoprofen (w postaci deksketoprofenu z trometamolem) 25 mg,
• substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), glicerolu distearynian, hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol/PEG 400.

Przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe.

Jak stosować tabletki przeciwbólowe Metafen^® Dexketoprofen 25 mg, 20 sztuk?

• Lek Metafen^® Dexketoprofen jest przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania. Leczenie należy ograniczyć do okresu występowania objawów.
• Dawka leku zależy od typu, ciężkości, stopnia zaawansowania i czasu trwania bólu u pacjenta; 
• Dorośli: zwykle wynosi pół tabletki (12,5 mg) co 4-6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin, jednak nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg).
• Osoby w podeszłym wieku lub z chorobami nerek, lub wątroby: zaleca się rozpoczynanie leczenia od mniejszej całkowitej dawki dobowej, odpowiadającej nie więcej niż 2 tabletkom powlekanym (50 mg).
• W przypadku dobrej tolerancji leku Metafen^® Dexketoprofen u osób w podeszłym wieku dawkę początkową można następnie zwiększyć do dawki zalecanej dla ogólnej populacji (75 mg).
• W przypadku ostrego bólu, gdy potrzebna jest szybsza ulga, zaleca się przyjmowanie tabletek na pusty żołądek, co najmniej 30 minut przed posiłkiem; spowoduje to szybsze wchłanianie leku.

• Uczulenie na deksketoprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
• Przewlekłe zaburzenia trawienne (np. niestrawność, zgaga).
• Choroby jelit przebiegające z przewlekłym stanem zapalnym (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
• Ciężka niewydolność serca, umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek, lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
• Nadmierna skłonność do krwawień lub zaburzenia krzepnięcia.
• Ciężkie odwodnienie (nadmierna utrata płynów z organizmu) z powodu wymiotów, biegunki lub przyjmowania niedostatecznej ilości płynów.
• Jeśli u pacjenta występuje astma lub w przeszłości występowały napady astmy, ostry alergiczny nieżyt nosa (krótki okres stanu zapalnego błony śluzowej nosa), polipy nosa (guzki we wnętrzu nosa spowodowane alergią), pokrzywka (wysypka pęcherzykowa), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, oczu, warg, języka lub zespół zaburzeń oddechowych) lub świszczący oddech po podaniu kwasu acetylosalicylowego, lub innego leku z grupy NLPZ.
• Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały reakcje nadwrażliwości na światło słoneczne: reakcje fotoalergiczne lub reakcje fototoksyczne (w szczególności w postaci zaczerwienienia i (lub) pęcherzy na skórze poddanej ekspozycji na światło słoneczne) podczas przyjmowania ketoprofenu (niesteroidowego leku przeciwzapalnego) lub fibratów (leki stosowane w celu obniżenia stężenia tłuszczów we krwi).
• Jeśli u pacjenta występuje choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie z żołądka, lub jelit, lub jeśli w przeszłości występowało krwawienie z żołądka, lub jelit, owrzodzenie lub perforacja.
• Jeśli u pacjenta występowało krwawienie z żołądka lub jelit, lub perforacje z powodu wcześniejszego przyjęcia leków z grupy NLPZ stosowanych w leczeniu bólu.
• Jeśli pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży lub karmi piersią.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C; chronić przed światłem.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób):

• nudności i (lub) wymioty,
• bóle brzucha,
• biegunka,
• niestrawność (dyspepsja).

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób): 

• uczucie wirowania, zawroty głowy,
• senność, zaburzenia snu,
• nerwowość,
• bóle głowy,
• kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy,
• choroby żołądka, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• wysypka,
• zmęczenie,
• ból,
• odczuwanie gorączki i dreszczy,
• złe samopoczucie.

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób): 

• choroba wrzodowa żołądka, krwawienie lub perforacja wrzodu trawiennego (które może objawiać się krwawymi wymiotami lub czarnymi stolcami),
• omdlenia,
• nadciśnienie tętnicze,
• zwolnienie częstości oddechów,
• gromadzenie wody w kończynach i obrzęki obwodowe (np. spuchnięte kostki),
• obrzęk krtani,
• utrata apetytu (jadłowstręt),
• nieprawidłowe czucie,
• swędząca wysypka,
• trądzik,
• zwiększona potliwość,
• ból pleców,
• zwiększone oddawanie moczu,
• zaburzenia miesiączkowania,
• zaburzenia gruczołu krokowego,
• nieprawidłowe wskaźniki czynności wątroby (testy krwi), uszkodzenie komórek wątroby (zapalenie wątroby), ostra niewydolność nerek.

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób): 

• reakcje anafilaktyczne (ostre reakcje nadwrażliwości, które mogą prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego),
• owrzodzenie skóry, warg, oczu i okolic narządów płciowych (zespół StevensaJohnsona i zespół Lyella),
• obrzęk twarzy lub obrzęk warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy),
• duszność spowodowana skurczem mięśni oddechowych (skurcz oskrzeli),
• krótki oddech,
• przyspieszony rytm serca,
• obniżone ciśnienie krwi,
• zapalenie trzustki,
• nieostre widzenie,
• szumy uszne,
• reakcje nadwrażliwości skóry i nadwrażliwość skóry na światło,
• świąd,
• choroby nerek,
• zmniejszona liczba białych krwinek (neutropenia), zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość).

• W przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z przyjmowaniem leku Metafen^® Dexketoprofen należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach, również dostępnych bez recepty, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
• Niektórych leków nie należy stosować równocześnie z lekiem Metafen^® Dexketoprofen, a w przypadku innych leków może być konieczna zmiana dawkowania w związku z jednoczesnym przyjmowaniem leku Metafen^® Dexketoprofen. Należy zawsze poinformować lekarza, stomatologa lub farmaceutę w przypadku przyjmowania któregokolwiek z poniżej podanych leków jednocześnie z lekiem Metafen^® Dexketoprofen.
• Nie zaleca się równoczesnego stosowania:
  • kwasu acetylosalicylowego, kortykosteroidów lub innych leków przeciwzapalnych,
  • warfaryny, heparyny lub innych leków przeciwdziałających wystąpieniu zakrzepów,
  • litu stosowanego w leczeniu niektórych zaburzeń nastroju,
  • metotreksatu stosowanego w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i raka,
  • pochodnych hydantoiny i fenytoiny stosowanych w leczeniu padaczki,
  • sulfametoksazolu stosowanego w leczeniu zakażeń bakteryjnych.
• Równoczesne stosowanie, które wymaga zachowania ostrożności:
  • inhibitory ACE, leki moczopędne, leki beta-adrenolityczne i antagoniści angiotensyny II stosowane w leczeniu podwyższonego ciśnienia krwi i chorób serca,
  • pentoksyfilina i oksypentyfilina stosowane w leczeniu owrzodzeń w przewlekłej niewydolności żylnej,
  • zydowudyna stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych,
  • antybiotyki aminoglikozydowe stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych,
  • chlorpropamid i glibenklamid stosowane w leczeniu cukrzycy.
• Równoczesne stosowanie wymagające szczególnego rozważenia:
  • antybiotyki chinolonowe (np. cyprofloksacyna, lewofloksacyna) stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych,
  • cyklosporyna i takrolimus stosowane w leczeniu chorób układu immunologicznego oraz w transplantacjach,
  • streptokinaza i inne leki trombolityczne lub fibrynolityczne tzn. leki stosowane do rozpuszczania skrzepów,
  • probenecyd stosowany w leczeniu dny moczanowej,
  • digoksyna stosowana w leczeniu przewlekłej niewydolności serca,
  • mifepryston stosowany do farmakologicznego zakończenia ciąży,
  • leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI),
  • leki przeciwpłytkowe stosowane w celu zmniejszenia agregacji płytek i tworzenia zakrzepów krwi.
    
     

Metafen^® Dexketoprofen z jedzeniem i piciem

• Tabletki leku Metafen^® Dexketoprofen należy połykać, popijając wystarczającą ilością wody.
• Przyjmowanie tabletek z jedzeniem umożliwia zmniejszenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych dotyczących żołądka lub jelit.
• W przypadku ostrego bólu zaleca się przyjmowanie leku na pusty żołądek, np. co najmniej 30 minut przed posiłkiem, co umożliwi szybsze rozpoczęcie działania leku. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Metafen^® Dexketoprofen może wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy lub senność. W przypadku zaobserwowania takich objawów nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn aż do ustąpienia objawów. W przypadku wątpliwości należy poradzić się lekarza.

• Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Metafen^® Dexketoprofen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeżeli:
  • u pacjenta występuje alergia lub jeśli u pacjenta występowały problemy związane z alergią,
  • u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca (nadciśnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca), jak również zatrzymywanie płynów, lub jeśli którykolwiek z powyższych problemów wystąpił u pacjenta w przeszłości,
  • pacjent przyjmuje leki moczopędne lub występuje u niego zmniejszone nawodnienie i zmniejszona objętość krwi spowodowane nadmierną utratą płynów (np. zbyt częste oddawanie moczu, biegunka lub wymioty),
  • u pacjenta występują choroby serca, przebyty udar lub podejrzenie, że pacjent należy do grupy ryzyka związanego z tymi stanami (np. w przypadku występowania podwyższonego ciśnienia krwi, cukrzycy, podwyższonego stężenia cholesterolu lub palenia tytoniu),
  • u pacjenta występują zaburzenia tworzenia krwi lub komórek krwi,
  • u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (zaburzenia układu immunologicznego wpływające na tkankę łączną),
  • u pacjenta występowały w przeszłości przewlekłe choroby zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna),
  • u pacjenta występują lub występowały inne choroby dotyczące żołądka, lub jelit,
  • u pacjenta występuje ospa wietrzna, gdyż w rzadkich przypadkach stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować zaostrzenie przebiegu zakażenia,
  • u pacjenta występuje astma oraz przewlekły nieżyt błony śluzowej nosa, przewlekłe zapalenie zatok i (lub) polipy w nosie, ryzyko wystąpienia uczulenia na kwas acetylosalicylowy i (lub) leki z grupy NLPZ jest wyższe niż u reszty populacji; podanie tego leku może spowodować wystąpienie napadów astmy lub skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z uczuleniem na kwas acetylosalicylowy i (lub) leki z grupy NLPZ.
• Przyjmowanie takich leków, jak Metafen^® Dexketoprofen może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca lub udaru mózgu. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
• Jeśli pacjent stosuje inne leki zwiększające ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia, np. doustne leki steroidowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (leki z grupy SSRI, np. inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), leki zapobiegające powstawaniu zakrzepów takie jak kwas acetylosalicylowy lub leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, w takich przypadkach przed przyjęciem leku Metafen^® Dexketoprofen należy skonsultować się z lekarzem, który może podjąć decyzję o podaniu dodatkowego leku o mechanizmie ochronnym (np. mizoprostolu lub leków hamujących wytwarzanie soku żołądkowego).

Stosowanie u dzieci i młodzieży

• Nie badano stosowania leku Metafen^® Dexketoprofen u dzieci i młodzieży.
• Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku i dlatego nie należy stosować tego leku u dzieci i młodzieży.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

• U osób w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych; w takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

• Kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę powinny unikać stosowania leku Metafen^® Dexketoprofen.
• Stosowanie leku w każdym etapie ciąży musi odbywać się wyłącznie zgodnie z zaleceniem lekarza.
• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku, gdyż w tej sytuacji zastosowanie leku Metafen Dexketoprofen może okazać się niewłaściwe.
• Nie należy stosować leku Metafen Dexketoprofen w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub w okresie karmienia piersią.
• Metafen Dexketoprofen może zaburzać płodność kobiet i nie należy stosować go u kobiet planujących ciążę lub podczas diagnostyki niepłodności.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.