Mensil 25 mg, 4 tabletki do żucia

Mensil to lek w postaci tabletek, który stosuje się w leczeniu zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn, czyli impotencji definiowanej jako niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego. Działanie leku Mensil polega na zwiększaniu napływu krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego.

Leczenie zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn.

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: syldenafil (w postaci cytrynianu) 25 mg,
• substancje pomocnicze: polakrylina potasowa, krzemionka koloidalna bezwodna, laktoza jednowodna, powidon K-30, aspartam (E 951), kroskarmeloza sodowa, aromat miętowy, magnezu stearynian, potasu wodorotlenek (do ustalenia pH), kwas solny (do ustalenia pH).

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

• Dorośli: zalecana dawka leku to 25 mg. Lekarz po konsultacji może zalecić inny sposób dawkowania.
• Nie stosować częściej niż raz na dobę.
• Przyjmować na około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną.
• Tabletkę należy rozgryźć i żuć, nie wymaga popijania.

Lek umożliwia osiągnięcie erekcji jedynie pod warunkiem pobudzenia seksualnego. Czas, po którym występuje działanie leku jest różny u różnych pacjentów, zwykle wynosi od pół godziny do jednej godziny. Działanie leku może nastąpić później, jeśli lek zostanie przyjęty po obfitym posiłku. Należy skontaktować się z lekarzem, gdy po zastosowaniu leku nie dochodzi do erekcji lub gdy czas trwania wzwodu nie jest wystarczający do odbycia stosunku płciowego.

Lek może być przyjmowany jednocześnie z posiłkiem lub niezależnie od niego. Jednakże przyjmowanie leku w czasie spożywania obfitych posiłków może wydłużyć czas niezbędny do rozpoczęcia działania leku. Zalecana dawka leku to 25mg.

• Uczulenie na syldenafil lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent przyjmuje azotany, leki uwalniające tlenek azotu (takie jak azotyn amylu, tzw. poppers) oraz riocyguat.
• Ciężkie choroby serca i wątroby.
• Niedawno przebyty udar lub zawał serca oraz niskie ciśnienie tętnicze krwi.
• Dziedziczne zmiany degeneracyjne siatkówki, takie jak zwyrodnienie barwnikowe siatkówki (tzw. retinitis pigmentosa).
• Stwierdzona kiedykolwiek utrata wzroku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (tzw. NAION).

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem leku są zwykle łagodne lub umiarkowanie nasilone i krótkotrwałe.

Bardzo często (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy.

Często (może wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• nudności,
• nagłe zaczerwienienie twarzy,
• uderzenia gorąca (objawy obejmują uczucie gorąca w górnej części ciała),
• niestrawność,
• widzenie z kolorową poświatą,
• niewyraźne widzenie,
• zaburzenia widzenia,
• uczucie zatkanego nosa,
• zawroty głowy.

Niezbyt często (może wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• wymioty,
• wysypka skórna,
• podrażnienie oka, przekrwienie oczu, ból oczu,
• widzenie błysków światła, jaskrawe widzenie, wrażliwość na światło, łzawienie oczu,
• kołatanie serca, szybkie bicie serca,
• nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie,
• bóle mięśni,
• senność,
• osłabione czucie dotyku,
• zawroty głowy,
• dzwonienie w uszach,
• suchość w jamie ustnej,
• zatkane lub niedrożne zatoki,
• zapalenie błony śluzowej nosa (objawy obejmują katar, kichanie i zatkany nos),
• ból w górnej części brzucha, choroba refluksowa przełyku (objawy obejmują zgagę),
• krew w moczu,
• ból rąk lub nóg,
• krwawienie z nosa,
• uczucie gorąca oraz uczucie zmęczenia.

Rzadko (może wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• omdlenia,
• udar,
• zawał serca, nieregularne bicie serca,
• przemijające zmniejszenie przepływu krwi do części mózgu,
• uczucie ucisku w gardle,
• zdrętwienie ust,
• krwawienie do tylnej części oka,
• podwójne widzenie, zmniejszona ostrość widzenia,
• nieprawidłowe odczucia we wnętrzu oka,
• obrzęk oczu lub powiek,
• niewielkie cząstki lub punkty w polu widzenia, widzenie obwódek wokół źródeł światła,
• rozszerzenie źrenicy, nieprawidłowe zabarwienie białka oka,
• krwawienie z prącia, obecność krwi w spermie,
• suchość nosa, obrzęk wewnątrz nosa,
• uczucie drażliwości oraz nagłe osłabienie lub utrata słuchu.

• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Mensil może wykazywać interakcje z niektórymi lekami, zwłaszcza stosowanymi w leczeniu bólu w klatce piersiowej.
• Nie należy przyjmować leku jednocześnie z innymi lekami, bez zalecenia lekarza.
• Nie należy stosować leku, jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy azotanów, ponieważ ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Należy zawsze poinformować lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę, jeśli pacjent przyjmuje azotany, które są stosowane w leczeniu dławicy piersiowej („ból w klatce piersiowej”).
• Nie należy stosować leku, jeśli pacjent przyjmuje leki uwalniające tlenek azotu (takie jak azotan amylu), ponieważ ich jednoczesne stosowanie również może powodować niebezpieczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego.
• Jeśli pacjent już przyjmuje riocyguat, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.
• W przypadku przyjmowania leków z grupy inhibitorów proteazy, stosowanych w leczeniu zakażeń wirusem HIV, zaleca się rozpoczęcie leczenia od mniejszej dawki (25 mg) leku.
• U niektórych pacjentów, którzy przyjmują leki alfa-adrenolityczne z powodu wysokiego ciśnienia krwi lub rozrostu prostaty, może dochodzić do zawrotów głowy lub zamroczenia, które mogą być objawami niskiego ciśnienia, spowodowanego spadkiem ciśnienia krwi podczas szybkiego wstawania lub siadania. Objawy takie występowały u niektórych pacjentów przyjmujących lek Mensil i leki alfa-adrenolityczne. Ich wystąpienie jest najbardziej prawdopodobne w ciągu 4 godzin po przyjęciu leku. W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia tych objawów pacjent powinien regularnie przyjmować stałe dawki swojego leku alfa-adrenolitycznego przed rozpoczęciem stosowania leku Mensil.

• Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką w przypadku:
  • niedokrwistości sierpowatokrwinkowej (nieprawidłowość dotycząca czerwonych ciałek krwi), białaczki (choroba nowotworowa krwi), szpiczaka mnogiego (choroba nowotworowa szpiku kostnego),
  • jeśli u pacjenta stwierdzono anatomiczne zniekształcenie prącia lub chorobę Peyroniego,
  • dolegliwości ze strony serca. W tym przypadku lekarz powinien ocenić, czy stan serca pozwala na dodatkowy wysiłek, jaki wiąże się z aktywnością seksualną,
  • choroby wrzodowej lub przy zaburzeniach krzepnięcia krwi (takich jak hemofilia).
• Jeśli wystąpi nagłe pogorszenie widzenia lub nagła utrata wzroku, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Leku nie należy stosować jednocześnie z innymi doustnymi lub miejscowymi rodzajami terapii zaburzeń wzwodu.
• Leku nie należy stosować jednocześnie z terapiami tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) z zastosowaniem syldenafilu ani innymi inhibitorami PDE5.
• Leku nie należy przyjmować, jeśli nie stwierdzono zaburzeń erekcji.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby powinni poinformować o tym lekarza. Tacy pacjenci nie powinni stosować dawki leku wyższej niż 25 mg.
• Lek zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Lek może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.
• Lek zawiera laktozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, takich jak laktoza, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
• W przypadku pogorszenia stanu zdrowia wymagającego natychmiastowej pomocy medycznej należy poinformować lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę o zażyciu leku oraz o godzinie jego zażycia.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

• Leku nie należy stosować u osób w wieku poniżej 18. roku życia.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

• Lek może być przyjmowany jednocześnie z posiłkiem lub niezależnie od niego. Jednakże przyjmowanie leku w czasie spożywania obfitych posiłków może wydłużyć czas niezbędny do rozpoczęcia działania leku.
• Zdolność do uzyskania erekcji może być czasowo zaburzona po spożyciu alkoholu. Aby w sposób maksymalny wykorzystać możliwości lecznicze leku, nie należy spożywać znacznych ilości alkoholu przed zażyciem leku.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

• Lek nie jest przeznaczony do stosowania przez kobiety.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lek może spowodować wystąpienie zawrotów głowy i zaburzeń widzenia.
• Pacjenci przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn powinni zorientować się, w jaki sposób reagują na ten lek.

„PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK” S.A.
ul. Żmigrodzka 242 E 
51-131 Wrocław

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.